غیرنافذ به معنای نداشتن قابلیت نفوذ است و در زمینه‌های مختلفی به کار می‌رود. به عنوان مثال، در علم مواد، موادی که غیرنافذ هستند، نمی‌توانند مایعات یا گازها را از خود عبور دهند. این واژه همچنین در علوم زیست‌محیطی و مهندسی نیز کاربرد دارد، به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند عایق‌بندی و حفاظت از محیط زیست. موادی مانند پلاستیک‌های خاص، شیشه‌های دوجداره، و برخی فلزات می‌توانند به عنوان مواد غیرنافذ شناخته شوند. این مواد به دلیل ساختار مولکولی خود، مانع از نفوذ مایعات و گازها به داخل یا خارج می‌شوند. در صنعت، از این مواد برای ساخت بسته‌بندی‌های مقاوم، عایق‌های حرارتی و سیستم‌های کنترل آلودگی استفاده می‌شود.