طی طریق یعنی عبور از یک مسیر یا مرحله‌ای که در زندگی هر فردی وجود دارد. این واژه به معنای گذر از چالش‌ها و سختی‌هاست تا به هدفی دست یابیم. وقتی کسی تصمیم می‌گیرد طی طریق کند، در واقع به خود انگیزه می‌دهد تا با موانع روبه‌رو شود و از آن‌ها عبور کند. حرکت همواره به چراغ راهی نیاز دارد؛ به نوری یا الگویی که مسیر را روشن کند و نماد پیشرفت باشد. در این مسیر، این نیاز به وضوح احساس می‌شود، به‌طوری که بدون همراهی یک مربی الهی، احتمال انحراف از مسیر بسیار زیاد است. به همین دلیل، تجسم شخصیت، روش و منش علمای الهی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.