کلمه الشعری، اصطلاحی است که در ادبیات عرب به معنای کلام شعر به کار می‌رود و به طور خاص به شعرهایی اشاره دارد که از نظر ساختاری و معنایی دارای ویژگی‌های خاصی هستند. این واژه به طور معمول در بررسی و تحلیل شعرهای مختلف، به ویژه در متون کلاسیک ادبیات عرب، مورد استفاده قرار می‌گیرد. شعر به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین اشکال ادبی، نه تنها احساسات و تفکرات شاعر را منتقل می‌کند، بلکه می‌تواند نمایانگر فرهنگ و تاریخ یک جامعه نیز باشد. این کلمه به ما این امکان را می‌دهد که به عمق معنا و زیبایی‌های نهفته در شعرها پی ببریم و ارتباط بیشتری با اندیشه‌های شاعران برقرار کنیم. فهم این واژه و مفهوم آن به ما کمک می‌کند تا از ابعاد مختلف به شعر نگاه کنیم و درک بهتری از هنر شعر و تاثیر آن بر جامعه و فرهنگ داشته باشیم. در نهایت، این کلمه گواهی است بر قدرت و زیبایی ادبیات، که می‌تواند احساسات را به تصویر کشیده و اندیشه‌ها را در قالبی زیبا بیان کند.
