نوقا یک شیرینی اصیل ایرانی است که از ترکیب عسل یا شکر، سفیده تخم‌مرغ، آجیل و گاهی تکه‌های میوه تهیه می‌شود. واژه نوقا از اصطلاح pan nogat در زبان اکسیتان نشأت گرفته و به احتمال زیاد ریشه در کلمه لاتین panis nucatus به معنای نان آجیلی دارد و در سه نوع مختلف وجود دارد که یکی از آن‌ها، نوع سفید،که در ایتالیا به نام‌های mandorlato یا torrone شناخته می‌شود، با استفاده از سفیده زده شده تخم‌مرغ و عسل تهیه می‌شود و در اوایل قرن پانزدهم در شهر کرمونا ایتالیا به وجود آمده است. روایات متعددی درباره ریشه نوقا وجود دارد. نخستین بار دستور پخت این غذا در کتابی به زبان عربی که در سده دهم میلادی در بغداد نوشته شده، ذکر شده است و این دستور از آسیای میانه الهام گرفته شده است. در زبان عربی، این غذا ناطف نامیده می‌شد. یکی از این دستورها نشان می‌دهد که ناطف از شهر حران در جنوب شرقی ترکیه کنونی و منطقه‌ای بین شانلی‌اورفه و حلب نشأت گرفته است. همچنین، اشاره‌هایی به نوقا در مثلثی که بغداد، شانلی‌اورفه و حلب را در بر می‌گیرد، وجود دارد. در اواخر سده دهم میلادی، ابن حوقل به این نکته اشاره می‌کند که ناطف در منبج سوریه و بخارا در آسیای میانه نیز مصرف می‌شده است.