محلفین

لغت نامه دهخدا

محلفین. [ م ُ ل ِ ف َ ] ( اِخ ) نام دو ستاره است. ابوریحان نویسد: و اندر ستارگان سگ بزرگ که جبار است دو ستاره است نام ایشان محلفین و محنثین؛ ای سوگنددهنده و سوگندشکننده. ( التفهیم ص 105 ). و رجوع به محلفان شود.
محلفین. [ م ُ ح َل ْ ل ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ محلف ( در حالت نصبی و جری ).