لغت نامه دهخدا رهجیج. [ رِ ] ( ع ص ) رهجوج.سست. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ضعیف. ( اقرب الموارد ). || نرم. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ناعم. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رهجوج شود.
