کتاب فقه قراءة القرآن الکریم تألیف ابیخالد سعید عبدالجلیل یوسف صُخر، از اساتید قرآن دانشگاه الازهر مصر، در جهت ترویج فرهنگ تلاوت، فهم و عمل به قرآن کریم به رشته تحریر درآمده است. این اثر پس از مقدمهای در بیان فضیلت استاد محمد الفقهی و ویژگیهای اجمالی قرآن، مطالب خود را در قالب سه باب سامان داده که جزئیات آن در فهرست محتویات کتاب ارائه شده است. مؤلف بر آن بوده تا با پایبندی به ادله کتاب و سنت، به مهمترین مسائلی بپردازد که هر مسلمان برای درک قرآن هنگام قرائت و شنیدن، آگاهی از فضائل قرآن و عاملان به آن، نیازمند فراگیریشان است. وی همچنین ادعا دارد که بررسی مسائل فقهی مستفاد از ادله را بدون تقید به مذهب خاصی و با رعایت اختصار پی گرفته است؛ هرچند در عمل، التزام کامل به این رویکرد مشاهده نمیشود.
نگارنده با توجه به این حقیقت بنیادین که قرآن، روش پسندیده و قانون کامل الهی در تمام شئون زندگی است، غفلت مسلمانان از آن را خروج از منهج الهی میداند و بر این باور است که احادیث رسول خدا (ص) ترجمهای از فهم ایشان از قرآن و تربیت خداوند متعال به شمار میرود. در باب اول این کتاب، مباحثی همچون معنای لغوی و اصطلاحی فقه، باب، فصل و قرآن، نامها و اقسام سورهها، تقسیمبندی قرآن و تعداد آیات و سورهها مورد بررسی قرار گرفته است.
این اثر با هدف تبیین اصول و قواعد مربوط به قرائت قرآن و تقویت بنیانهای عملی و شناختی مخاطبان در مواجهه با کلام الله مجید، تدوین شده و میکوشد تا با زبانی روان و ساختاری منسجم، جایگاه قرآن را به عنوان محور اصلی حیات فردی و اجتماعی مسلمانان تبیین نماید.
