لغت نامه دهخدا شیهبور. [ ش َ هََ ] ( ع ص ) زن کلان سال با اندک قوت. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). شهبره. ( منتهی الارب ). رجوع به شهبره شود. || گنده پیر فانی. شهبرة. ( آنندراج ).
