بلحیه به معنای بوی خوش و عطری است که در آن نت خرما (بلح) آمیخته شده باشد. این اصطلاح به نوعی از عطرسازی اشاره دارد که در آن بلح به عنوان یکی از اجزای اصلی ترکیب، به کار می‌رود و به عطر عمق و غنای خاصی می‌بخشد.
منشأ و تاریخچه:
بلح در عطرسازی ریشه در تمدن‌های باستانی خاورمیانه دارد. خرما نه تنها به عنوان یک ماده غذایی مهم، بلکه به عنوان نمادی از تجمل و فراوانی شناخته می‌شد.
ویژگی‌های نت خرما:
این نت با رایحه گرم، شیرین و میوه‌ای خود مشخص می‌شود. این رایحه یادآور شکر کاراملی و عسل است و بسته به نوع خرما، می‌تواند تغییرات جزئی در عطر ایجاد کند. به عنوان مثال، خرمای مدجول با طعم شاداب و شیرینی مخملی خود، و خرمای دگلت نور با بافت خشک‌تر و ته‌طعم آجیلی، هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.
روش‌های استخراج:
برای به دست آوردن بلح، عطرسازان از روش‌های مختلفی مانند تقطیر با بخار، پرس سرد و انفلوراز استفاده می‌کنند. هر یک از این روش‌ها می‌تواند ویژگی‌های خاصی را در نت خرما حفظ کند.
کاربرد در عطرسازی:
نت خرما به ندرت به تنهایی استفاده می‌شود و اغلب در ترکیب با نت‌های دیگر مانند گل‌ها، چوب‌ها و ادویه‌ها قرار می‌گیرد. این ترکیب به ایجاد عطرهایی با عمق و پیچیدگی کمک می‌کند.
