کلمه ابوالضحضاح در فارسی به معنای «غوک» است، که همان «قورباغه» یا «وزغ» می‌باشد. این واژه از ترکیب دو بخش تشکیل شده است: ابو به معنی «پدر» یا «صاحب» و ضحضاح که صدای خاص وزغ یا قورباغه را توصیف می‌کند. این ترکیب در زبان عربی برای اشاره به این جانور به کار می‌رود و در فارسی نیز همین معنا را دارد. به طور خلاصه، ابوالضحضاح معادل قورباغه یا وزغ در زبان فارسی است و به این موجود دوزیست اشاره دارد که صدایی مخصوص و شناخته‌شده دارد.