لغت نامه دهخدا یواقیم. [ ی ُ ] ( اِخ ) از پادشاهان یهود بود و از سال 608-598 ق. م. سلطنت کرد. او ارمیای پیغمبر را شکنجه داد و سرانجام به دست بخت النصر برافتاد و به بابل تبعید گردید. ( از قاموس الاعلام ترکی ).
