کلمه یَحْسَبَنَّ از ریشه «حَسِبَ» در زبان عربی گرفته شده که به معنای پنداشتن، گمان کردن یا تصور کردن است.
مثال از قرآن
در آیه ۵۹ سوره انفال آمده است: «وَلَا يَحْسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ سَبَقُوٓاْ ۚ إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ»
ترجمه: و کسانی که کفر ورزیدند، هرگز گمان نکنند که [از دست ما] پیشی گرفته‌اند؛ چرا که آن‌ها [هرگز] عاجزکننده ما نیستند.
توضیح آیه
در این آیه خداوند به کسانی که کفر ورزیده‌اند هشدار می‌دهد که نباید تصور کنند می‌توانند از قدرت خداوند بگریزند یا با اقدامات خود از او پیشی بگیرند. خداوند با تأکید می‌فرماید که هیچ‌کس نمی‌تواند او را ناتوان کند یا از تدبیر و اراده او خارج شود.
معانی دقیق‌تر
«وَلَا يَحْسَبَنَّ »: نباید گمان کنند.
«ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ»: کسانی که کفر ورزیدند.
«سَبَقُوٓاْ»: (از ریشه سبق) به معنای پیشی گرفتن یا فرار کردن.
«إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ»: آن‌ها نمی‌توانند ناتوان کنند (خداوند را).