گیج و گنگ

لغت نامه دهخدا

گیج و گنگ. [ ج ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی، ص مرکب ) حیران و بی زبان. سرگشته و خاموش.

فرهنگ فارسی

حیران سرگشته.