لغت نامه دهخدا گنده گو. [ گ ُ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) در تداول عامه، آنکه سخنان بزرگتر از حد خود زند. آنکه اندازه خود در سخن گفتن نگاه ندارد.
فرهنگ فارسی ( صفت ) کسی که سخنان بالاتر از حد خود گوید.در تداول عامه آنکه سخنان بزرگ تر از حد خود زند.
