گله کوچان به گله‌های دامی اشاره دارد که در دوره‌های زمانی مشخص، به منظور بهره‌برداری از منابع طبیعی و مراتع، یا به دلایل اقلیمی، در حال کوچ هستند. این عمل که از دیرباز در کشاورزی و علوم دامی رواج داشته، یکی از شیوه‌های سنتی مدیریت دام به شمار می‌رود. کوچ دام‌ها اغلب به صورت فصلی صورت می‌گیرد و دامداران با انتقال گله‌های خود بین مناطق ییلاقی و قشلاقی، سعی در تأمین علوفه کافی و مناسب برای دام‌ها در تمام طول سال دارند. این رویکرد نه تنها به حفظ سلامت و تغذیه دام کمک می‌کند، بلکه از چرای بیش از حد مراتع در یک منطقه جلوگیری کرده و به احیای پوشش گیاهی کمک می‌نماید. کوچ یک استراتژی مدیریت منابع طبیعی است که ریشه در سازگاری انسان با نوسانات محیطی دارد. این الگو به ویژه در مناطق کوهستانی، نیمه‌خشک و خشک که تولید علوفه در طول سال ثابت نیست، اهمیت حیاتی پیدا می‌کند. دامداران با حرکت مداوم، از پتانسیل تولیدی مناطق مختلف در زمان‌های اوج رشد گیاهان بهره‌مند می‌شوند.