لغت نامه دهخدا
گزدز. [ گ َ دِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند، واقع در 62 هزارگزی جنوب درمیان و 9 هزارگزی خاور شوسه عمومی مشهد به زاهدان. هوای آن گرم و دارای 535 تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات، لبنیات و شغل اهالی زراعت و مالداری و راه آن مالرو است. طوایف سلیمانی در اطراف این ده سکنی دارند. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).
