لغت نامه دهخدا ( کلیب بن ربیعة ) کلیب بن ربیعة. [ ک ُ ل َ ب ِ ن ِ رَ ع َ ] ( اخ ) ابن عامربن صعصعة. جد جاهلی است وفرزندان او به بنی مجد مشهورند. ( از اعلام زرکلی ).
