لغت نامه دهخدا
وصیل. [ وَ ] ( ع ص ) آنکه با تو درآید ورود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنکه با دیگری درآید و با او بیرون رود. ( اقرب الموارد ). آنکه با کسی همراه باشد در خروج و دخول. ( ناظم الاطباء ). || دوست همدم و مصاحب. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) برد یمانی. ( از اقرب الموارد ).
