وار زدن به معنای زبانه کشیدن آتش است. این اصطلاح به لهیب و شعله‌ور شدن آتش اشاره دارد و همچنین به عمل گرازه کشیدن نیز اطلاق می‌شود. آتش یا تش، انرژی گرمایی و نوری است که در نتیجه یک واکنش شیمیایی آزاد می‌شود و ناشی از سوختن یا احتراق یک ماده است. آتش دارای زبانه، گرما و روشنایی است و بسته به نوع ماده‌ای که می‌سوزد، رنگ شعله‌ها و شدت زبانه‌ها متفاوت خواهد بود. برخی از شعله‌ها، مانند شعله یک شمع در حال سوختن، به اندازه‌ای داغ هستند که می‌توانند اجزای یونش گازی داشته باشند و به عنوان پلاسما شناخته شوند، هرچند که در این مورد نظرات متفاوتی در جوامع علمی وجود دارد. کوچک‌ترین شکل آتش به نام شعله شناخته می‌شود. در گذشته، بسیاری از دانشمندان آتش را یکی از چهار عنصر اصلی تشکیل‌دهنده جهان می‌دانستند. زرتشتیان به آتش احترام زیادی می‌گذاشتند و به همین دلیل برخی به اشتباه آن‌ها را آتش‌پرست نامیده‌اند. علاوه بر ایرانیان و زرتشتیان، پیروان دیگر آیین‌ها نیز برای این عنصر ارزش قائل هستند؛ به‌طوری‌که پیروان بودا هرگز آتش را با فوت کردن خاموش نمی‌کنند.
