هلاورد

لغت نامه دهخدا

هلاورد. [ ]( اِخ ) قصبه وخش است، شهری است با کشت وبرز و روستاهای بسیار و مردمان تیرانداز و جنگی. ( حدودالعالم ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
خویشان
خویشان
ارین
ارین
عزیز
عزیز
فارغ التحصیل
فارغ التحصیل