لغت نامه دهخدا هتاس. [ هَُ س َ ] ( هندی، اِ ) در اصطلاح هیأت و نجوم هندیان، این کلمه صاحب جوک چهارم باشد که آن را محمود دانند. هتاس همان نار است. رجوع به ماللهند ص 265 شود. ظاهراً صورتی از هُتاشَن است. رجوع به هُتاشَن شود.