لغت نامه دهخدا ( نیک آزمون ) نیک آزمون. ( ص مرکب ) نیک آزموده. مورد اعتماد و منتخب: به هر دوری که می خوردی طرب کردن فزون بایدموافق دوستان یک دل همه نیک آزمون باید.منوچهری.