لغت نامه دهخدا ( نیطة ) نیطة. [ ن َی ْ ی ِ طَ ] ( ع اِ ) شتر که با خواروبار آورندگان فرستند تا خواروبار آرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ).
