لغت نامه دهخدا نقاره کوفتن. [ ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ت َ ] ( مص مرکب ) نقاره زدن. نقاره نواختن. نوبت زدن.- نقاره بی باکی کوفتن؛ بر طبل بی عاری زدن: ای کوفته نقاره بی باکی فربه شده به جسم و به جان لاغر.ناصرخسرو.