لغت نامه دهخدا
نزغات. [ ن َ زَ ] ( ع اِ ) تباهی ها. ( یادداشت مؤلف ). || وساوس. ( یادداشت مؤلف ). ج ِ نزغة. ( اقرب الموارد ). رجوع به نزغة و نزغ شود: به نزغات شیاطین موارد آن محبت منغص گشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 238 ). در سابقه نزغات شیاطین در افساد معاقد وداد و هدم قواعد اتحاد تأثیر کرده است. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 177 ).
