ناخرم

لغت نامه دهخدا

ناخرم. [ خ ُ ررْ رَ ] ( ص مرکب ) ناشاد. غمگین. پژمان. که خرم و شادمان نیست. || ناخوش. نامطبوع. نامرغوب. نادلپسند:
تو بیزار گرد از ره ودین اوی
بنه دور ناخرم آئین اوی.فردوسی.