مؤتبل. [ م ُءْ ت َ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از ائتبال. ( از منتهی الارب ماده اب ل ). آن که ثابت نمی ماند به نگهبانی وچرانیدن شتران. آن که غافل می شود از چرانیدن شتران.( ناظم الاطباء ). || آن که ثابت نمی ماند بر روی شتر در حالت سواری. ( ناظم الاطباء ). || آن که خدمت نیکو به جای نمی آرد با کسی. ( آنندراج ).