لغت نامه دهخدا موهوص. [ م َ ] ( ع ص ) رجل موهوص الخلق؛ مردی که گویی استخوانهایش در یکدیگر درآمده است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). مُوَهَّص. ( ناظم الاطباء ).
