لغت نامه دهخدا
مهدر. [ م ُ هََ دْ دِ ] ( ع ص ) شتر بابانگ. ( منتهی الارب ). شتر با بانگ و فریاد. ( ناظم الاطباء ). در مثل گویند: کالمهدر فی العنة؛ مانند شتر گشن حبس کرده در حظیره که پیوسته بانگ و فریاد می کند برای گشنی و آن را در حق کسی گویند که فریاد می کند و بر کاری نیست. ( ازناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ).
