مهاواه

( مهاواة ) مهاواة. [ م ُ ] ( ع مص ) مدارا و آشتی کردن. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). || ستیهیدن کسی را. با هم ستیهیدن. ( آنندراج ). || سخت کردن سیر را. ( از اقرب الموارد ). || ( اِمص ) سختی سیر. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).