منصور سبزواری

لغت نامه دهخدا

منصور سبزواری.[ م َ رِ س َ زِ ] ( اِخ ) از شاعران قرن نهم هجری قمری و استاد دولتشاه سمرقندی و امیر علیشیر نوایی در علم عروض است، رساله ای در عروض دارد و قصیده ای مصنوع در جواب قصیده خواجه سلمان گفته که مطلعش این است:
بس دویدم در هوای وصل یار
کس ندیدم آشنای اصل کار.
رجوع به مجالس النفایس ص 34 و206 و فرهنگ سخنوران شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
با
با
مبدأ
مبدأ
انس
انس
زورق
زورق