لغت نامه دهخدا ممجر. [ م ُ ج ِ ] ( ع ص ) زنی که از گرانی بار شکم برخاستن نتواند. ( منتهی الارب ). ممجرة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
