لغت نامه دهخدا
مقدیة. [ م َ ق َدْ دی ی َ ] ( اِخ ) دهی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نام قریه ای به شام از عمل اردن و شراب مقدی منسوب بدانجاست. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به ماده قبل و مقد و مقدی شود.
مقدیه
مقدیة. [ م َ ق َدْ دی ی َ ] ( اِخ ) دهی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نام قریه ای به شام از عمل اردن و شراب مقدی منسوب بدانجاست. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به ماده قبل و مقد و مقدی شود.