لغت نامه دهخدا ( معننة ) معننة. [ م ُ ع َ ن ن َ ن َ ] ( ع ص ) جاریة معننةالخلق؛ دختر درهم پیچیده اندام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
