لغت نامه دهخدا
معطال. [ م ِ ] ( ع ص ) زنی بی پیرایه. ( مهذب الاسماء ). زنی بی پیرایه و زن که بی زیوری عادت وی باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).زنی که بی زیوری عادت وی باشد. ( از اقرب الموارد ).
معطال. [ م ِ ] ( ع ص ) زنی بی پیرایه. ( مهذب الاسماء ). زنی بی پیرایه و زن که بی زیوری عادت وی باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).زنی که بی زیوری عادت وی باشد. ( از اقرب الموارد ).