مسروءه

لغت نامه دهخدا

( مسروءة ) مسرؤة. [ م َ ءَ ] ( ع ص ) تأنیث مسروء. أرض مسروءة؛ زمین بسیارملخ. ( از اقرب الموارد ). پر از تخم ملخ.( از ناظم الاطباء ). و رجوع به مسراءة و مسروة شود.