لغت نامه دهخدا مستشفع. [ م ُ ت َ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استشفاع. درخواست کننده از کسی که شفاعت او را نزد کسی دیگر بکند. ( اقرب الموارد ). رجوع به استشفاع شود.
