مسترعی

لغت نامه دهخدا

مسترعی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) مسترع. نعت فاعلی از استرعاء. نگه داشتن خواهنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). آنکه می خواهد از کسی که نگهبانی کند ستوران و چراگاه را. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به استرعاء شود.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
علت یعنی چه؟
علت یعنی چه؟
نقض یعنی چه؟
نقض یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز