واژه مستحال صفت مفعولی مشتق از مصدر استحاله است. خود استحاله به معنای «تبدیل شدن»، «دگرگون شدن» یا «تغییر ماهیت دادن» است و هنگامی به کار می‌رود که یک چیز به طور کامل یا اساسی تغییر کند و ماهیت یا ذات اولیه آن دگرگون شود. به عبارت دیگر، استحاله فرآیندی است که طی آن یک پدیده، ماده یا مفهوم به شکل یا وضعیت دیگری تبدیل می‌شود که تفاوت بنیادینی با حالت قبلی دارد.
صفت مستحال به چیزی اطلاق می‌شود که دچار این تغییر و تبدیل شده باشد؛ یعنی چیزی که ماهیت آن دگرگون شده و دیگر همان حالت یا کیفیت اولیه را ندارد. این واژه در زبان فارسی بیشتر در متون علمی، فلسفی، منطقی و حتی ادبی به کار می‌رود تا وضعیت تغییر اساسی یک موضوع یا پدیده را توصیف کند.