لغت نامه دهخدا مربال. [ م ِ ] ( ع ص ) ارض مربال؛ زمین ربل ناک. ( منتهی الارب ). زمینی که ربل رویاند. زمین پرگیاه. ( از متن اللغة ). رجوع به رَبل شود.
