واژه‌ی مدملک واژه‌ای عربی است که به‌طور کلی به معنای «گرد، برآمده و تابان» به کار می‌رود. این واژه برای توصیف اشیاء یا اندام‌هایی استفاده می‌شود که شکلی دایره‌وار، برجسته و گاهی براق و صیقلی دارند. بنابراین، بار اصلی معنایی آن بر حالت کروی و جلوه‌ی درخشان متمرکز است.
مدملک می‌تواند در توصیف عناصر طبیعی، اشیاء ساخته‌شده یا حتی بخش‌هایی از بدن انسان و حیوان به کار رود. وجه مشترک در همه‌ی کاربردها، تأکید بر حالت گرد و صیقلی بودن است که تصویری روشن از شکل و ظاهر پدیده به دست می‌دهد.
این واژه بیش از آنکه به کارکرد یا ماهیت شیء اشاره کند، بر ظاهر بیرونی و کیفیت دیداری آن تمرکز دارد. بنابراین، مدملک بیشتر در حوزه‌ی ادبیات، توصیف‌های تصویری و زبان‌های توصیفی به کار می‌رود و بار معنایی آن همواره زیبایی، برجستگی و وضوح ظاهری را القا می‌کند.
