در لغتنامههای فارسی، واژهی مداعبات بهصورت جمع آورده شده است. این واژه از ریشهی «د ع ب» ساخته شده و صورت مفرد آن مداعبه میباشد. مداعبه خود بهمعنای شوخی، بازی و گفتوگوی محبتآمیز و غیرجدی است. بنابراین، مداعبات به مجموعهای از این گونه رفتارها و گفتارهای دوستانه و شاد اشاره دارد که معمولاً در فضایی صمیمی و بدون قصد جدی صورت میپذیرد. در متون ادبی و محاورات رسمی، از این واژه برای توصیف مراودات لطیف، طنزهای ملایم و تعاملات سرگرمکنندهای استفاده میشود که همراه با مهر و خوشرویی باشد. کاربرد آن بر خلاف مشاجره یا گفتوگوی جدی، بر ایجاد فضایی دلپذیر و کاهش تنش دلالت دارد.