متفلل. [ م ُ ت َ ف َل ْ ل ِ ] ( ع ص ) تیغ و کارد ومانند آن که رخنه دار شود و خفته باشد. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کارد و شمشیر شکسته و دندانه دندانه شده. ( ناظم الاطباء ). || لشکر شکست خورده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
