متداکی

لغت نامه دهخدا

متداکی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) گردآینده. || زحمت دهنده. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). || راننده. ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اسرار کردن
اسرار کردن
کصخل
کصخل
کس ننه
کس ننه
کافر همه را به کیش خود پندارد
کافر همه را به کیش خود پندارد