لیمیاساز، واژه‌ای مرکب و برگرفته از دو جزء لیمیا و ساز است که به‌صورت کامل و صحیح با نیم‌فاصله نوشته می‌شود. این واژه به فردی اطلاق می‌گردد که به ساخت و پرداخت لیمیا اشتغال دارد. لیمیا، به‌عنوان یک ماده یا پدیده‌ی خاص، نیازمند مهارت و دانش ویژه‌ای در فرآیند تولید است و لیمیاساز، شخصی است که با تسلط بر این فرآیند، به خلق یا آماده‌سازی آن می‌پردازد.
فعالیت لیمیاساز را می‌توان در حوزه‌های گوناگون علمی، صنعتی یا هنری تصور نمود. این عنوان ممکن است در متون کهن به کیمیاگرانی اشاره داشته باشد که در پی ساخت اکسیرها یا مواد نابی همچون طلا بودند. در کاربردهای مدرن نیز ممکن است این اصطلاح برای توصیف متخصصانی به‌کار رود که در آزمایشگاه‌ها یا کارگاه‌های پیشرفته، به تولید ترکیبات پیچیده یا مواد ارزشمند مبادرت می‌ورزند. در هر صورت، لیمیاساز پیش از هر چیز نماد مهارت، دقت و خلاقیت در آفرینش یک محصول است.
در نتیجه، لیمیاساز تنها یک عنوان شغلی نیست، بلکه گویای جایگاه و تخصص فردی است که با بهره‌گیری از دانش و ابزار مناسب، مسئولیت تبدیل مواد اولیه به محصولی نهایی و مطلوب را بر عهده دارد. رعایت اصول نگارشی از جمله نیم‌فاصله در نوشتار این کلمه، بر اهمیت صحت و دقت در انتقال مفهوم این جایگاه تخصصی تأکید می‌کند و آن را به‌عنوان یک اصطلاح فنی و معتبر در زبان فارسی تثبیت می‌نماید.