لغت نامه دهخدا
قشبری. [ ق ُ ش ُ ] ( اِخ ) علی بن محمدبن احمد انصاری، مکنی به ابوالحسن. از محدثان است. وی حدیث را در شهر اصفهان از ابوالفتوح اسعدبن محمودبن خلف عجلی و محمدبن زید کرانی فراگرفت و در بخارا و سمرقند خود حدیث گفت. در هندسه نیز وقوف داشت. در شهر سمرقند وفات یافت. ( معجم البلدان ).
