لغت نامه دهخدا قزوع. [ ق ُ ] ( ع مص ) بشتافتن و سبک و چست و چابک گردیدن در گریختن. || آهسته رفتن و درنگی نمودن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). گویند: قزع الظبی قزوعاً. ( منتهی الارب ). این کلمه از اضداد است. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
