لغت نامه دهخدا
فکز. [ ف َک ْ / ف َ ک َ ] ( اِ ) بینی دیگدان. || دودکش اجاق. ( فرهنگ فارسی معین ):
ز بس که آتش فتنه به دل برافروزی
سیاه روی و غلیظی چو فکز آتشدان.دقیقی.
فکز. [ ف َک ْ / ف َ ک َ ] ( اِ ) بینی دیگدان. || دودکش اجاق. ( فرهنگ فارسی معین ):
ز بس که آتش فتنه به دل برافروزی
سیاه روی و غلیظی چو فکز آتشدان.دقیقی.
(فَ ) (اِ. ) ۱ - بینی دیگدان. ۲ - دودکش (اجاق ).
دودکش: ز بس که آتش فتنه به دل برافروزی / سیاه روی و غلیظی چو فکز آتشدان (دقیقی: ۱۰۴ ).
۱ - بینی دیگدان ۲ - دودکش ( اجاق ): ز بس که آتش فتنه بدل برافروزی سیاه روی و غلیظی جو فکز آتشدان.
بینی دیگدان. دودکش اجاق
بینی دیگدان.
دودکش (اجاق)