فنجلی

لغت نامه دهخدا

فنجلی. [ ف َ ج َ لا ] ( ع اِمص ) رفتاری سست با نرمی و فروهشتگی. ( منتهی الارب ). رفتارضعیف. ( اقرب الموارد ). فنجلة. رجوع به فنجلة شود.
فنجلی. [ف َ ج َ لی ی ] ( ع اِمص ) رفتاری به ضعف و سستی. ( منتهی الارب ). در اقرب الموارد به الف مقصور است نه یاء.