فالعیاذبا. [ فَل ْ ذُ بِل ْ لاه ] ( ع جمله اسمیه، صوت مرکب ) پس پناه بر خدا از دست شیطان. ( یادداشت بخط مؤلف ). در مورد تحذیر و استنکاف از قبول امری به کار رود. صورتی از «اعوذ باﷲ من الشیطان الرجیم » است: اگر فالعیاذباﷲ میان ما مکاشفتی به پای شود، ناچار خونها ریزند. ( تاریخ بیهقی ).
